Η άλλη όψη των εναλλακτικών καλλιεργιών

Αναζητώντας πηγές για εναλλακτικές-προσοδοφόρες καλλιέργειες βρήκαμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την άλλη πλευρά της κατάστασης των εναλλακτικών καλλιεργιών από τους e-geoponoi.gr και θεωρούμε ότι θα πρέπει να το έχετε υπόψη σας.

Τους τελευταίους μήνες, υπάρχει η προσμονή, η ελπίδα ή η αισιοδοξία, ότι θα στραφούμε όλοι (ή οι περισσότεροι) στις λεγόμενες εναλλακτικές καλλιέργειες, οι οποίες θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο και θα μας εξασφαλίσουν ένα πολύ καλό εισόδημα.

Αγρότες, αστοί και λοιποί, ξυπνάνε και κοιμούνται σκεπτόμενοι καλλιέργειες Ιπποφαούς, Ράσμπερι, Μπλούμπερι, Ροδιάς, Αλόης Βέρα κα. Μετά το φιάσκο των Φωτοβολταϊκών (όπου όλοι θα καθότανε και ο ήλιος θα δούλευε για αυτούς μοιράζοντας χρήματα...), ήρθε η νέα μόδα.

Αγνοώντας ωστόσο βασικές αρχές της Γεωτεχνικής επιστήμης, αλλά και τα οικονομοτεχνικά δεδομένα της κάθε επένδυσης, η τρέλα επεκτείνεται. Επιπλέον η έλλειψη οργανωμένων συστημάτων εμπορίας ή συνεταιριστικής συνείδησης, οδηγεί πολλούς ανθρώπους όχι μόνο στην πλάνη, αλλά και στην καταστροφή.

Χωρίς να λυθεί κανένα από τα διαρθρωτικά ή εμπορικά προβλήματα των Ελληνικών Αγροτικών προϊόντων, όλοι νομίζουν ότι κρατάνε το μαγικό ραβδί, για ένα καθαρό εισόδημα 15.000 ευρώ και επιπλέον ετησίως.

Οι Κίρκες των εμπόρων , των Τραπεζών και των κάθε άσχετων στην αγορά είναι έτοιμες να βρουν φρέσκο κρέας για τους λύκους (εμπόρους) που παραμονεύουν το κάθε νέο προϊόν, που το περιμένουν σαν ξερολούκουμο.

Η περίπτωση των Σαλιγκαριών.

Διαβάζοντας το άρθρο του Χ. Διαμαντόπουλου, στην εφημερίδα agrotypos, μαθαίνουμε ότι από τις 400 έως 500 εκτροφές σήμερα στην Ελλάδα, μόνο οι 15 – 20 κατάφεραν να βγάλουν παραγωγή. Αλλά ακόμα και αυτοί που έβγαλαν παραγωγή δεν είναι σίγουρο ότι μπορούν να την πουλήσουν. Σε τεχνικό επίπεδο οι ασθένειες και οι εχθροί των σαλιγκαριών είναι άγνωστες λέξεις για τους εκτροφείς, τα δε ποιοτικά χαρακτηριστικά πάνε περίπατο. 35.000 ευρώ / στρέμμα το κόστος εγκατάστασης και μετά το χάος. Ακόμα και οι εταιρίες προώθησης των Σαλιγκαριών, προωθούν τους αποτυχημένους εκτροφείς, όχι πλέον ως παραγωγούς, αλλά ως κατά τόπους dealers, για να βρουν διέξοδο και ο νοών νοεί το....

Η περίπτωση του Ιπποφαούς

Η καλλιέργεια όπου ο Μ. Αλέξανδρος τάιζε τα άλογα του και τους στρατιώτες του και την θυμηθήκαμε μετά από 2.500 χρόνια, αφού είδαμε τι κάνουν και πόσο κερδίζουν στο εξωτερικό. Όλοι μιλάνε για μια ανθεκτική καλλιέργεια με μηδενικό κόστος συντήρησης , μικρές απαιτήσεις σε νερό κλπ κλπ. Κανείς δεν μιλάει για ασθένειες και ιούς του φυτού, για απαιτήσεις εδάφους, για μητρικά φυτά, για τρόπους εγκατάστασης, για τρόπους επικονίασης και όλα αυτά τα τεχνικά θέματα. Επιπλέον κανείς δεν ξέρει πως να τα συγκομίσει και που θα βρει ψυκτικές μηχανές για την συντήρηση. Κανείς δεν ξέρει πόσο και που θα τα πουλήσει. Απλά όλοι υπόσχονται τιμή και έχει ο θεός...

Η περίπτωση της Ροδιάς

Άλλη μια ελπιδοφόρα καλλιέργεια, με δεκάδες ποικιλίες που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα χωρίς καμία έρευνα αγοράς. Τι θέλει ο κόσμος, τι θέλει η βιομηχανία κλπ . Από πέρυσι έρχονται τα πρώτα αρνητικά μηνύματα ανθρώπων που δεν ξέρουν πως να αντιμετωπίσουν ξυλοφάγα έντομα και ασθένειες. Η τιμή δε, βαίνει κάθε χρόνο την κατιούσα. Και εδώ έγινε εισαγωγή ξένου πολλαπλασιαστικού υλικού με ειδικές απαιτήσεις σε έδαφος, που μάλλον οι περισσότεροι δεν τις έλαβαν υπόψη τους.

Η περίπτωση του Μπλούμπερι – Ράσμπερι

Θυμάμαι τον αγώνα του καθηγητή μου στο Πανεπιστήμιο για την εξάπλωση των μικρών οπωροφόρων και να, που τα θυμηθήκαμε τώρα, στην οικονομική κρίση. Ειδικές καλλιέργειες που δεν τις ξέρει ο Έλληνας αγρότης (πόσο μάλλον ο αστός). Απαιτούνται συγκεκριμένες θερμό- ώρες , ειδικές μέθοδοι συντήρησης , τυποποίησης και μεταποίησης. Ειδικά εδάφη καλλιέργειας και απαιτήσεις σε νερό. Και εδώ κανείς δεν ξέρει τι να κάνει την όποια παραγωγή και εάν τελικά είναι συμφέρουσα η επένδυση.

Η περίπτωση της Αλόης Βέρα

Άλλο ένα ειδικό φυτό με ξεχωριστές απαιτήσεις σε νερό, κλιματολογικές συνθήκες, θερμοκρασίες, ηλιοφάνεια κα. Το προϊόν είναι ιδιαίτερα ευπαθές στην οξείδωση και σε άλλους παράγοντες και δεν μπορεί να καλλιεργηθεί παντού. Και σε αυτή την καλλιέργεια δεν διασφαλίζεται η τιμή πώλησης από τον παραγωγό και δεν υπάρχει οργανωμένο σύστημα επεξεργασίας και εμπορίας.

Πριν λοιπόν ξεκινήσετε κάτι από τα παραπάνω, κάντε την απλή ερώτηση. Γιατί να μην καλλιεργήσω κάτι που ξέρω πολύ καλά, όπως Ελιά, αμπέλι, μήλα, Ροδάκινα κα; Κάντε την απλή ερώτηση, εάν όλες οι καλλιέργειες (παραδοσιακές ή εναλλακτικές) είναι απαραίτητες στην διατροφή του ανθρώπου. Και εάν δώσετε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, τότε δείτε τι φταίει και όλα είναι στον αέρα.

Στην συνέχεια για καλά ποσοστά επιτυχίας, δεν σας απομένει παρά να δουλέψετε σοβαρά και να έχετε δίπλα σας έναν ειδικό Γεωτεχνικό που ξέρει τα τεχνικά ζητήματα, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα δώσετε την προστιθέμενη αξία, που αξίζει ο κόπος σας και το προϊόν σας.

Καλή επιτυχία σε όλους τους παραδοσιακούς και εναλλακτικούς φιλόδοξους αγρότες.

Από το e-geoponoi.gr