THINKGREEN

Image  1  of  8 When designing landscapes, Fernando Caruncho likes to use the traditional plants of the region, which in this farm in Catalonia are olive, cypress and wheat   Image  1  of  8 The grid, here of water and clipped evergreens in Menorca, underlies all of Caruncho's gardens   Image  1  of  8 A pavilion, with a view of the mountains, sits above the pool in Caruncho's own garden on the north edge of Madrid   Image  1  of  8 The ripples of clipped escallonia above his swimming-pool are reminiscent of Japanese gardens   Image  1  of  8 Repeated islands of olive trees punctuate wavelike rows of vines in this estate in Puglia, Italy   Image  1  of  8 Caruncho with his fox terrier, Piñon   Image  1  of  8 Tiers of laurel hedges conceal a curvaceous terrace and pool in Madrid's Royal Botanical Gardens   Imag...

Αν γκουγκλάρεις το όνομα Fernando Caruncho, τα μάτια σου θα… γεμίσουν με τους ολάνθιστους κήπους του. Και να σκεφτείς ότι ο Ισπανός διάσημος αρχιτέκτονας τοπίου –ο ίδιος προτιμά να συστήνεται ως κηπουρός– σπούδασε φιλοσοφία στα νιάτα του στη Μαδρίτη. Εκεί όμως έμαθε για τις Ακαδημίες της Αρχαίας Αθήνας και είδε τους κήπους με άλλο μάτι, ως τόπους συνάντησης όπου η επαφή με τη φύση μπορεί να δώσει τροφή και στην ψυχή, και στο σώμα. Τα υπόλοιπα είναι… ιστορία, ένα ταξίδι που μετρά διαμορφώσεις κήπων από την Πούλια της Ιταλίας και τη Μαγιόρκα μέχρι το Τόκιο και τη Νέα Ζηλανδία, με αγάπη για τις γεωμετρίες, τα τοπικά φυτά και το νερό που «καθρεφτίζει» τον ουρανό στη γη. Στις 21/11, στις 7 μ.μ., στο πλαίσιο της διάλεξης «Από τη γραμμή στο τοπίο», ο Fernando Caruncho θα μιλήσει στο Μέγαρο Μουσικής για την πορεία και τη δουλειά του. Ιωάννα Γκομούζα jgomouza@athinorama.gr 18/11/2011

Του Δημητρη Ρηγοπουλου Ηταν κουκιά μετρημένα. Αν δεν ήταν ο Ρέντσο Πιάνο, θα ήταν ο Νόρμαν Φόστερ. Κι αν δεν ήταν ο Νόρμαν Φόστερ, θα ήταν η Ζάχα Χαντίντ. Οι άνθρωποι του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» μας είχαν προετοιμάσει για ένα μεγάλο όνομα της διεθνούς αρχιτεκτονικής που όταν ανακοινώθηκε επίσημα, επιβεβαίωσε, απλά, τις υψηλές προσδοκίες. Το απαραίτητο στοιχείο σασπένες αφορούσε περισσότερο τη συγκέντρωση ή αντίθετα την κατάτμηση του τεράστιου όγκου δουλειάς σε περισσότερα από ένα γραφεία. Τελικά, ο Ρένστο Πιάνο τα πήρε όλα: θα υπογράψει ολόκληρο το Πολιτιστικό και Εκπαιδευτικό Πάρκο του Ιδρύματος στο Δέλτα Φαλήρου που συνοπτικά μεταφράζεται στα δύο κτιριακά συγκροτήματα της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Λυρικής Σκηνής και στη διαμόρφωση του χώρου πρασίνου, έκτασης 120 στρεμμάτων (ναι, όσο ένας Εθνικός Κήπος).