Πράσινα σχολεία ή μήπως γκρίζα;
| 27/02/2011 | Της Φλωρεντίας Κυθραιώτου Κάθε πρωί στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο να μάθουν, να εξερευνήσουν, να φανταστούν, να «εγγραμματιστούν περιβαλλοντικά», όπως προβλέπει και ο κατά τα άλλα φιλόδοξος σχεδιασμός για τα «πράσινα σχολεία». Αλλά τα στέλνουμε σε κτίρια που μοιάζουν με φυλακές ή όπως σωστά το έθεσε ένας κοινωνιολόγος, σε «χώρους στάθμευσης παιδιών». Στην Κύπρο καθημερινά 112.452 παιδιά και 10.138 εκπαιδευτικοί (σύμφωνα με στοιχεία του 2005-2006) περνούν οκτώ ώρες την ημέρα σε κτίρια που τις περισσότερες φορές έχουν φτωχό εξαερισμό, λανθασμένο φωτισμό, χαμηλής ποιότητας ακουστική, ανεπαρκή συστήματα κλιματισμού. Ο βαθύτερος προβληματισμός για θέματα αρχιτεκτονικού σχεδιασμού των σχολείων, ώστε να κτίζονται σχολεία με χαρακτήρα που να αρμόζει και να προωθεί ένα περιβάλλον μάθησης, εξερεύνησης και παιγνιδιού, φαίνεται να είναι ψιλά γράμματα στην Κύπρο. Σε αυτές τις φτωχές και τυχαίες κτιριακές εγκαταστάσεις με αυλές που μοιάζουν με βομβα...