Γεωργική εκπαίδευση-Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Πολλοί θέλουν να επιστρέψουν στην επαρχία και να ασχοληθούν με την καλλιέργεια

Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι θέλουν να επιστρέψουν στην επαρχία και να ασχοληθούν με την καλλιέργεια της πατρογονικής γης. Θα μπορούσε να θεωρηθεί μία καλή επιλογή, σε σχέση με την φυγή στο εξωτερικό, αφού η Ελληνική οικονομία έχει γυρίσει στην προβιομηχανική εποχή.

Πολλοί ρωτάνε δεξιά και αριστερά τι να καλλιεργήσουν και πως να το καλλιεργήσουν, ώστε να διασφαλίσουν την παραγωγή αγροτικών προϊόντων τα οποία με την σειρά τους, θα προσδώσουν ικανοποιητικό ετήσιο εισόδημα.

Πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι η Γεωργική παραγωγή και το επάγγελμα του Γεωργού, όπως όλα τα επαγγέλματα εμπίπτει σε κάποιους απαράβατους κανόνες. Επίσης υπάρχει το γνωστό σε όλους ρίσκο, το οποίο όμως με έξυπνες και ενδεδειγμένες μεθόδους μπορεί να μειωθεί...

Οι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας είναι:

• Η συνεργασία με έναν ή περισσότερους επιστήμονες Γεωπόνους. Εδώ δεν πρέπει να συγχέεται η έννοια του κακού επαγγελματία ή του εμπόρου ο οποίος θέλει να σας πουλήσει ότι έχει στο μαγαζί του. Η ευθύνη δεν είναι μόνο του εμπόρου, αλλά και του παραγωγού σε κάθε περίπτωση.
• Η προσωπική (καθημερινή) ενασχόληση με την καλλιέργεια.
• Η δημιουργία ή η αξιοποίηση νέων μεθόδων εμπορίας και προώθησης των προϊόντων
• Η αξιοποίηση επενδυτικών προγραμμάτων
• Η πιστοποίηση και αναγνωρισιμότητα των προϊόντων παραγωγής.
• Η συνέπεια στην ποιότητα και ποσότητα των παραγόμενων προϊόντων.
• Η τυποποίηση και συσκευασία

Η βασικότερη προϋπόθεση επιτυχίας θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ο σεβασμός του φυσικού περιβάλλοντος και των κανόνων της φύσης. Πρέπει να γίνει κοινή πεποίθηση των καλλιεργητών ότι, δεν διαχειρίζονται μόνο το φυτικό κεφάλαιο των φυτών του αγροτεμαχίου που εκμεταλλεύονται, αλλά και των υπολοίπων φυσικών πόρων που συνεπικουρούν της καλλιέργειας τους, όπως νερό, έδαφος, ωφέλιμοι οργανισμοί ή μικροοργανισμοί κλπ.

Εξάλλου μόνο τις φυσικές διαδικασίες μπορούν να πιστοποιήσουν οι παραγωγοί. Και επιπλέον αυτό είναι και το μέλλον της Κοινής Αγροτικής πολιτικής της ΕΕ (είτε πιστεύεται σε αυτή, είτε όχι). (Δείτε βιολογικά προϊόντα, ολοκληρωμένη διαχείριση, κώδικες ορθής Γεωργικής πρακτικής κλπ)

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ακόμα και με τον συμβατικό τρόπο παραγωγής να παράγονται τα αγροτικά προϊόντα, αυτά πρέπει να είναι ασφαλή για τους καταναλωτές. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν υπολείμματα φυτοπροστατευτικών προϊόντων πάνω από κάποια συγκεκριμένα όρια.

Σήμερα επομένως υπάρχουν πολλά συστήματα, υποστηρικτικά και νεωτεριστικά, τα οποία μπορούν να προσδώσουν προστιθέμενη αξία στο προϊόν.

Τέλος υπάρχει μία σύγχυση σχετική με το ποια καλλιέργεια είναι καλύτερη σε σχέση με κάποια άλλη (ως προς την απόδοση ή την τιμή). Ουσιαστικά το δίλημμα είναι ψευδές. Καμία καλλιέργεια δεν αξίζει περισσότερο από κάποια άλλη, αφού όλες οι καλλιέργειες και τα προϊόντα τους, είναι απαραίτητες για την διατροφή του ανθρώπου. Αντίθετα οι φυσικοί πόροι και το κλίμα ή οι απαιτήσεις των φυτών είναι αυτές που υπαγορεύουν πού θα καλλιεργηθεί τι και πως. Επιπλέον, η κοινή λογική λέει ότι η καλλιέργεια των παραδοσιακών προϊόντων είναι αυτή που μπορεί να γίνει πιο εύκολα, αφού υπάρχει ήδη η τεχνογνωσία των παραγωγών. Ωστόσο υπάρχουν και σύγχρονες καλλιέργειες που μπορούν να βοηθήσουν στο εισόδημα, πάντα όμως με την κατάλληλη επιστημονική συμβολή των Γεωπόνων. (αντιμετώπιση τυχόν ασθενειών, συστήματα καλλιέργειας, προβλήματα θρέψης κλπ) 

Ουσιαστικά το πρόβλημα, δεν είναι η ίδια η καλλιέργεια ή ο τρόπος παραγωγής. Το πρόβλημα είναι η ποιότητα (όχι ποσότητα) και η τιμή. Ξεκινώντας λοιπόν κάποιος, πρέπει να κάνει ότι κάνει και στις υπόλοιπες επαγγελματικές δραστηριότητες. Δηλαδή να:

• Κάνει έρευνα αγοράς
• Κάνει οικονομική ανάλυση (κόστος, κέρδος, ρίσκο)
• Κάνει ανάλυση των φυσικών πόρων της περιοχής (κλίμα, έδαφος, νερό κλπ)
• Υπολογίσει το κόστος της γραφειοκρατίας
• Υπολογίσει το κόστος τυχόν δανεισμού
• Υπολογίσει το κόστος της τεχνογνωσίας
• Αξιοποιήσει στο έπακρο τις ευκαιρίες χρηματοδότησης
• Στοχεύει σε συγκεκριμένη καταναλωτική μερίδα της αγοράς ή στην κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών.

Με όλα αυτά και με ακόμα περισσότερα ασχολούνται οι 7 κατευθύνσεις της Γεωπονικής επιστήμης. Αναζητήστε τον Γεωπόνο της περιοχής σας, ο οποίος θα σας βρει τις λύσεις που αναζητάτε.

ΥΓ: Μην ξεχνάτε ότι όσο περισσότερο επενδύει κάποιος στην γνώση ή στην αγορά τεχνογνωσίας για το επάγγελμα του, τόσο περισσότερο ανταγωνιστικός και παραγωγικός γίνεται.