Ένα νηπιαγωγείο -φάρμα, που μαθαίνεις μέσω της καλλιέργειας και της επαφής με τη φύση
Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
-
Ένα νέο σχολείο-φάρμα, χωρίς μαθήματα, χωρίς διάβασμα, που μαθαίνει στα παιδιά να είναι κοντά στα ζώα, να φροντίζουν φυτά, να γνωρίσουν και να αγαπήσουν το χώμα, πήρε το Α’ βραβείο σε έναν διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό στη Ρώμη, το AWR.
Μια ομάδα σχεδιαστών με βάση τη Ρώμη, οι Edoardo Capuzzo Dolcetta, Gabriele Capobianco, Davide Troiana, και Jonathan Lazar δημιούργησαν ένα πραγματικά ιδιαίτερο και ενδιαφέρον σχολείο συνδέοντας το παιδί με τη φύση, κάτι που δυστυχώς στις δυτικές κοινωνίες είναι σπάνιο.
Στο Nursery Fields Forever, τα παιδιά είναι σχεδόν όλη μέρα έξω στα χωράφια, και «δουλεύουν» σε μια φάρμα. Φυτεύουν και καλλιεργούν λαχανικά, έχει γαϊδουράκια, κατσικάκια, ζώα της φάρμας, δεν υπάρχουν δάσκαλοι και κάτι να «μάθεις», πέρα από την προσωπική πρακτική που αποκτούν τα ίδια τα παιδάκια μέσα στη φάρμα ή στα θερμοκήπια.
Δεν υπάρχουν θρανία, καρέκλες, το κάθε παιδί μπορεί να μπαίνει μέσα ή να βγαίνει έξω όποτε θέλει. Βιώνουν και εξερευνούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καθώς το σχολείο λειτουργεί με φωτοβολταϊκά και ανεμογενήτριες.
Εκτός από την απαραίτητη και ουσιαστική επαφή που αποκτούν τα παιδιά με τη φύση και τα ζώα, καλλιεργούν και την αυτοπεποίθηση, την υπευθυνότητα, αφού διαχειρίζονται μόνα τους το ζήτημα της τροφής και της ανάπτυξης.
Σε μια εποχή που η ακαδημαϊκή παιδεία έχει χάσει την όποια αίγλη μπορεί να είχε ποτέ, που τα πτυχεία και τα διδακτορικά δεν σημαίνουν τίποτα καθώς δεν μπορούν να βοηθήσουν τους νέους να βρουν δουλειά, που τα άγχη των εξετάσεων και των διαγωνισμάτων τραυματίζουν τους έφηβους περισσότερο ή λιγότερο, είναι η ώρα να ανοίξει σοβαρά και στη χώρα μας το ζήτημα της εναλλακτικής εκπαίδευσης, και συγκεκριμένα της δημόσιας εναλλακτικής εκπαίδευσης.
Αν μη τι άλλο, για να μην μισούν τα παιδιά το σχολείο…
Αγριοπασχαλιά Βιότοπος – περιγραφή: Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Melia Azedarach ( Μελία η Αζεδαράχειος). Συνώνυμο της είναι το Arbor fraxinifolio. Η ονομασία Μελία δεν ανταποκρίνεται προς την πραγματικότητα γιατί έτσι ονομάζουμε άλλο δέντρο (Φράξινος) που φύεται στα δάση της χώρας μας. Στην πραγματικότητα ονομάζεται ψευδομελία και περιλαμβάνει 5 είδη. Στη χώρα μας το συναντούμε με τις ονομασίες Πασχαλιά (σε όλη την Ελλάδα σχεδόν την αποκαλούν έτσι γιατί ανθίζει τον Απρίλιο μαζί με την Πασχαλιά και τα άνθη τους μοιάζουν), Σολωμό (Νάξο), Μοσχοκαρφιά, Μελιά, Αγριοπασχαλιά, Λίλας των Ινδιών, Φράξος. Στην Κύπρο την ονομάζουν και Λουλουδιά ή Μαυρομάτα. Ανήκει στην οικογένεια των Ιπποκαστανεωδών ή των Μελιωδών. Είναι δέντρο ιθαγενές σε Ινδίες, Αυστραλία και Β. Αμερική. Έχει εισαχθεί εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα όπου έχει εγ...
Χώρος εύρεσης: Εθνικός Κήπος Ο ρούσκος είναι ένα φυτό που φυτρώνει πολύ εύκολα στη Μεσόγειο και είναι πράσινο όλο το χρόνο. Βγάζει μικρά στρογγυλά κόκκινα λουλούδια επάνω στα φύλλα.
Το 2010 είναι η πρώτη φορά που προσπάθησα να φτιάξω το δικό μου κρασί. Θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω την εμπειρία μου. Να σας πω τι έκανα σωστά και τι λάθος . Από 130 λίτρα μούστο που πήρα από τα αμπέλια στο κτήμα, πέταξα τα 70 στα μισά της οινοποίησης, τα 30 έγιναν ξύδι και μόνο τα 30 έγιναν κρασί. Πριν ξεκινήσω τις προσπάθειες προσπάθησα να ενημερωθώ μέσω του Internet. Διάβασα όσα άρθρα έβρισκα σχετικά με το πως να φτιάξεις κρασί. Στη θεωρία όλα ήταν απλά. Τα βήματα σαφή. Η επιτυχία εγγυημένη. Άλλο όμως η θεωρία και άλλο η πράξη. " Αυτό που κατάλαβα από αυτή την πρώτη εμπειρία μου είναι ότι ο κάθε μούστος είναι μοναδικός και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μοναδικός. Στο Internet θα βρείτε πολύ καλά άρθρα για το πως να φτιάξετε το δικό σας κρασί. Τα βήματα είναι σχεδόν τα ίδια. Αυτό που κάνει τη διαφορά ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία, το κρασί ή το ξύδι, είναι το πότε κάνουμε το κάθε βήμα. Οι χρόνοι είναι διαφορετικοί κι εξαρτώνται από τις ιδιότητες του μούστο...