Μερλό

Μια από τις πλέον φημισμένες και ταξιδεμένες ποικιλίες του κόσμου, το μερλό, δεν θα μπορούσε να μη βρει το δρόμο του και στα ελληνικά εδάφη, και μάλιστα να αποκτήσει περίοπτη θέση, όχι μόνο δίνοντας πλήθος μονοποικιλιακών ερυθρών ξηρών κρασιών, αλλά συμμετέχοντας και σε χαρμάνια πολλών ελληνικών οίνων. Εκεί, το μερλό αναλαμβάνει να μαλακώσει το σκληροτράχηλο χαρακτήρα ποικιλιών όπως το καμπερνέ σοβινιόν ή το ξινόμαυρο.

Φυτεμένο σχεδόν σε κάθε γωνιά της ηπειρωτικής και μέρους της νησιωτικής–με το περισσότερο να βρίσκεται στην κεντρική Μακεδονία, την κεντρική Ελλάδα και την Πελοπόννησο– το μερλό δεν κρύβει την προτίμηση του για τα βαριά, πηλώδη εδάφη και την υγρασία που αυτά συγκρατούν. Όσο κατεβαίνουμε νοτιότερα στη χώρα το μερλό αποκτά πιο στιβαρό χαρακτήρα, όπως συμβαίνει και όταν οι οινοποιοί επιλέγουν πιο «vin de garde» τρόπους οινοποίησης, εφαρμόζοντας πιο μακρές εκχυλίσεις και ωρίμαση σε νέα βαρέλια, λεπτόκοκκου ξύλου. Σε καμία περίπτωση ωστόσο, η ποικιλία δεν χάνει το σύγχρονο, κοσμοπολίτικο προφίλ της.

Στην Ελλάδα το μερλό εκφράζεται με αρώματα μαύρων ώριμων φρούτων, μαζί με γλυκές βαλσαμικές νότες, καθώς και μαλακή, ευκολόπιοτη γεύση. Η σαρκώδης, γλυκόπιοτη παρουσία του εγγυάται τη διασκέδαση και τη χαρά, γοητεύοντας τους οινόφιλους, αλλά και κάθε έναν που θα δοκιμάσει ελληνικό κρασί από ή και από αυτό. Πληθωρικό, άμεσο και εξωστρεφές, το ελληνικό μερλό εκφράζει ιδανικά το νέο πρόσωπο του κρασιού της Ελλάδας, κερδίζοντας με την πρώτη γουλιά μία θέση στην καρδιά κάθε νέου οινόφιλου. Εκφράζοντας όμως παράλληλα και τη μοναδικότητα των ελληνικών αμπελοτοπίων, προσφέρει μια νέα προοπτική της ποικιλίας, με ενδιαφέρον για τους απαιτητικούς γνώστες του παγκόσμιου αμπελώνα.