ΚΩΝΟΦΟΡΑ - CONIFERS

 Calocedrus decurrens
Είναι κάτι μεταξύ τούγιας και κυπαρισσιού σε εμφάνιση, αλλά προτιμάει πιο υγρά κλίματα και από τα δύο. Το φυσικό του περιβάλλον είναι σε ρυάκια και δεν το ευνοούν οι ξηροθερμικές συνθήκες, ωστόσο η ως τώρα εμπειρία στην Ελλάδα δεν το επιβεβαιώνει. Το υγρό έδαφος του βιότοπου του είναι καλή ένδειξη για αντοχή στα αργιλοπηλώδη εδάφη.Παρουσιάζει ανθεκτικότητα στιυς μύκητες του εδάφους Phytophthora και Armillaria mellea. Συνίστανται και για ανεμοφράχτες λόγω μικρού πλάτους και μεγάλου ύψους. Στην Ελλάδα η ποικιλία που διατίθενται είναι η Aureovariegata.Τελικό ύψος πάνω από 30 μέτρα. Κατάλληλο pΗ εδάφους 5.6 to 6.0 (όξινο) 6.1 to 6.5 (ελαφρά όξινο) 6.6 to 7.5 (ουδέτερο) 7.6 to 7.8 (ελαφρά αλκαλικό).Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις αλλά και μερική σκίαση.
Juniperus communis
Τα είδη του γένους Juniperus ανέχουν στην ξηρασία, τον ήλιο, το πολύ αλκαλικό, ξερό και ελαφρύ έδαφος (νότια Ελλάδα), είναι κάπως δύστροπα σε βαθιά αργιλλώδη και μονίμως υγρά εδάφη.Τελικό ύψος γύρω στα 6 μέτρα. Κατάλληλο pΗ εδάφους 6.1 to 6.5 (ελαφρά όξινο) 6.6 to 7.5 (ουδέτερο) 7.6 to 7.8 (ελαφρά αλκαλικό).Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις  αλλα και μερική σκίαση. 
Juniperus horizontalis
Ιδανικό για εφαφοκάλυψη, πολύ ανθεκτικό στην κακομεταχείριση, συχνά εξοντώνει και τα ετήσια ζιζάνια καλύπτοντας τα. Συνιθίζεται σε εδάφη με κλίση όπου αναδεικνύεται το οριζόντιο φύλλωμα του. Ανθεκτικό στους θαλασσινούς ανέμους και στο αλατόνερο που αυτοί μεταφέρουν.Τελικό ύψος γύρω στα 6 μέτρα. Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις  αλλα και μερική σκίαση. 
Juniperus squamata
Θέλει μεγάλη ατμοσφαιρική υγρασία. Έχει το μειονέκτημα ότι οι ξερές βελόνες δεν πέφτουν εύκολα δίνοντας ένα άσχημο καφέ χρώμα προς το κέντρο του, αυτό το χαρακτηριστικό του το ευνοούν οι ξηροθερμικές συνθήκες. Προτείνετε ένα ελαφρό ψαλίδισμα.Τελικό ύψος γύρω στα 15 εκατοστά. Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις  αλλα και μερική σκίαση. 
Picea pungens
Το λεγόμενο γαλάζιο έλατο (βέβαια δεν είναι έλατο) αντέχει στην ηλιοφάνεια και την ξερή ατμόσφαιρα. Υστερεί όμως στο ότι είναι γυμνό καφέ εσωτερικό και έχει απώλεια κατωτέρων φύλλων. Υπάρχουν και ποικιλίες του με πράσινο χρώμα. Τελικό ύψος πάνω  από 30 μέτρα Κατάλληλο pΗ εδάφους 6.1 to 6.5 (ελαφρά όξινο) 6.6 to 7.5 (ουδέτερο). 

 Abies lasiocarpa
Γαλάζιο φύλλωμα και φελλώδης κορμός το ξεχωρίζουν από το τυπικό είδος και έχει καλές ενδείξεις για αντοχή σε ξηρές καιρικές συνθήκες. Τελικό ύψος πάνω από 25 μέτρα. Κατάλληλο pΗ εδάφους 5.6 to 6.0 (όξινο) 6.1 to 6.5 (ελαφρά όξινο). Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις.
 Cedrus deodara
Μακρυές λεπτές βελόνες σε κλαδιά που είναι οριζόντια ή αρχικά ανεβαίνουν αλλά οι άκρες τους γέρνουν με πολύ χάρη προς το έδαφος. Πυκνό φύλλωμα. Τελικό ύψος πάνω από 20 μέτρα. Κατάλληλο pΗ εδάφους 6.6 to 7.5 (ουδέτερο).  
Cedrus atlantica
Βελόνες κόντες, φύλλωμα αραιό, κλαδιά ευθύγραμμα μέχρι και τις άκρες, με κλίση 45ο προς τα πάνω.  Τελικό ύψος πάνω από 25 μέτρα.  Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις  αλλα και μερική σκίαση.
 Cedrus libani
Δεν του αρέσει η μολυσμένη ατμόσφαιρα. Εμφάνιση όπως ο κέδρος του Άτλαντα.Τελικό ύψος πάνω από 40 μέτρα.  
Cedrus brevifolia
Κατάγεται από την Κύπρο. 
 Abies nordmanniana
Κατάγεται από τον Καύκασο. Στο ξηροθερμικό περιβάλλον δυσκολεύεται η προσαρμογή του.Φύλλα έως 3,5 εκ., σκουροπράσινα, γυαλιστερά με δύο άσπρες ταινίες στην κάτω πλευρά, ακτινωτά γύρω από τον βλαστό, πυκνά επάνω, χωρισμένα στην κάτω. Άκρη φύλλων αμβλεία. Προσβάλλονται από σηψιρριζίες όπως η Armelaria melea και το Agrobacterium tumefaciens.
Araucaria excelsa
Χαρακτηριστικά μεσογειακό στύλ, που ταιριάζει με λίγα άλλα της ομάδας των κωνοφόρων. Δεν φυτεύεται σε συστάδες και σε μικρούς κήπους. Προέρχεται από το νησί Νορφολκ και αντέχει στους θαλάσσιους ανέμους. Αντέχει και το ξερό έδαφος, αν παραμεληθεί όμως υπερβολικά από πλευράς ποτίσματος ή λίπανσης χαλαει το άψογο σε επίπεδα σχήμα του με το να πετάξει νέους βλαστούς από χαμηλότερα στον κορμό. Αναπτύσσονται σε ηλιόλουστες θέσεις, σε βαθιά, καλά στραγγιζόμενα, μέτρια υγρά εδάφη, σε προστατευμένες θέσεις. Τελικό ύψος πάνω από 25 μέτρα.
 Araucaria araucana
Ονομάζεται και "ο γρίφος του πιθήκου" λόγω των μυτερών φύλλων που σχεδόν κάθετα καλύπτουν τα κλαδιά του τα οποία επιπλέον είναι πολύ διακλαδισμένα. Κατάγεται από την οροσειρά των Άνδεων και θέλει έδαφος υγρό και όξινο έως ουδέτερο, κλίμα δροσερό.Μάλλον ακατάλληλο για τις νότιες και παραθαλάσσιες ή πεδινές περιοχές. Εδώδιμοι σπόροι. Δεν αντέχει έκθεση σε μόλυνση. Τελικό ύψος  10-25 μέτρα.
Chamaecyparis laws.  
Προέρχεται από την ΒΔ Αμερική. Ένα συνηθισμένο πρόβλημα σε πολλές ποικιλίες, ιδιαίτερα αυτές με λεπτούς βλαστούς και πυκνό νεανικό φύλλωμα είναι ότι ανοίγουν μετά από μια δυνατή βροχή, χαλάζι ή χιόνι, εκθέτοντας το ακαλαίσθητο καφέ εσωτερικό τους τμήμα. Με δεδομένη την αδυναμία αναβλάστησης το πρόβλημα είναι σοβαρό. Τελικό ύψος πάνω από 20 μέτρα.   
Cupressocyparis leylandii
Δημιουργήθηκε μεταξύ δύο γενών του Cupressus macrocarpa και Chamaecyparis nootkatensis. Χρώμα φυλλώματος γαλαζοπράσινο. Τέλεια προσαρμοσμένο στα ελληνικά δεδομένα με ταχεία ανάπτυξη. Τα κλαδιά είναι αραιά και έχουν τα φύλλα σε ένα επίπεδο. Περιπτώσεις προσβολής από μύκητα Seiridium cardinale έχουν αναφερθεί στην βιβλιογραφία (ο ένας γονέας σίγουρα προσβάλλεται).  Τελικό ύψος πάνω από 30 μέτρα.
Cupressus arizonica
Εκτός από την πολύ καλή προσαρμογή τους στην Ελλάδα στα σύν τους και το άρωμα τους.Συγχέεται με το glabra, η διαφορά τους ότι ο κορμός του είναι γκρι-καφέ και τραχύς ενώ του glabra πορφυρός και λείος.Τελικό ύψος πάνω από 15 μέτρα. 
Cupressus mac. "Gold-Crest"   
Το πιο συνηθισμένο κίτρινο κυπαρίσσι των κήπων. Μέρος του φυλλώματος παραμένει νεανικό, με αποτέλεσμα η ποικιλία αυτή να είναι πιο ευαίσθητη από το είδος στις ακραίες συνθήκες.Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις. Τελικό ύψος πάνω από 15 μέτρα. 
 Cupressus sempervirens "Stricta"
Μεγάλη προσοχή στον μύκητα Seiridium cardinale, καλά στραγγιζόμενα εδάφη. Το Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών έχει ωστόσο δημιουργήσει ανθεκτικούς κλώνους. Λίγα κωνοφόρα που ταιριάζουν  με τα υπόλοιπα μεσογειακά καλλωπιστικά (φοίνικες) και μη (ελιά).Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις. Τελικό ύψος πάνω από 20 μέτρα. 
Pinus pinea
Πολύ διαδεδομένο με εδώδιμους καρπούς. Προτιμά παράλιες αμμώδεις ζεστές περιοχές.  Προσοχή abelgids, arhids, pine shoot moth, sawflies. Επίσης προσοχή στην ασθένεια pine needle cast.
Pinus halepensis
To γνωστό πεύκο της νότιας και παραλιακής Ελλάδας. Αναφέρεται στην βιβλιογραφία ότι υπάρχει και μια τουρκικη νάνα ποικιλία. Στα μειονεκτήματα του η σπάνια συμμετρική κόμη του. Υψος πάνω από 10 μέτρα μέχρι 30 μέτρα.
 Taxus baccata
Πάει πάρα πολύ καλά στην Ελλάδα - είναι άλλωστε αυτοφυές των ορεινών. Κάτω επιφάνεια φύλλων με δύο δυσδιάκριτες ταινίες (στομάτια), άκρες φύλλων στενεύουν σταδιακά. Καρποί ωοειδείς. Προσοχή Gall mites, Scale insects, Tortrix moth, Vine weevil. Επίσης προσοχή στην  Phytophthora.Υψος πάνω από 10 μέτρα μέχρι 20 μέτρα.
Taxodium distichum
To λεγόμενο και φαλακρό κυπαρίσσι ή κυπαρίσσι των βάλτων γιατί μπορεί και αναπτύσσεται με τις ρίζες βυθισμένες στο νερό και είνια φυλλοβόλο. Δεν διατίθεται στην Ελλάδα.
Thuja occidentalis "Dαnica"
Γενικά το είδος, ιδιαίτερα συγκρινόμενο με την Τ. orientalis, έχει προβλήματα-εγκαύματα το καλοκαίρι, ασθένειες, ξήρανση του κέντρου του φυτού, απαιτεί δε αρκετή ατμοσφαιρική υγρασία, θέλει δηλαδή κατάλληλη τοποθεσία σε ξηροθερμικές συνθήκες.Προσοχή Conifer aphid, Scale insects. Επίσης προσοχή στoν Cypress canker .Υψος πάνω από 20 μέτρα 
Tsuga canadensis
Διακοσμητικότατο ελατόμορφο με επιπλέον πλεονέκτημα τη μεγάλη αντοχή του στην σκιά. Γενικά δεν πρέπει να έχει ελπίδες προκοπής στα μέρη μας αφού το φυσικό της περιβάλλον ζει δε υγρή, δροσερή και σκιερή ατμόσφαιρα και όξινα αμμώδη εδάφη. 
Cycas revoluta
Μακρινός συγγενής των κωνοφόρων, γυμνόσπερμο. Αγαπάει τα ελαφρά οργανικά εδάφη, την υγρή κάπως σκιερή αλλά όχι ψυχρή ατμόσφαιρα, ούτε τους πολύ κρύους ή ξερούς ανέμους. Έχει πολύ αργή ανάπτυξη. Προσοχή στο Glasshouse red spider mite. Επίσης έχει παρατηρηθεί προσβολή και από το Rhynchophorus
ferrugineus.
Τελικό ύψος 3-4 μέτρα.

Ginkgo biloba
Επίσης γυμνόσπερμο. Είναι φυλλοβόλο και τα φύλλα του μοιάζουν με βεντάλια με εγκοπή στη μέση. Πιθανό το μόνο φυλλοβόλο γυμνόσπερμο που δεν δυσφορεί στο κλίμα μας. Γενικά ζει χωρίς προβλήματα σε διάφορα εδάφη και κλίματα, φημίζεται για την αντοχή του στο νέφος των πόλεων, γίνεται πάντως υπερβολικά μεγάλο. Υψος πάνω από 30 μέτρα. Προτιμά μέρη με ηλιοφάνεια.
Larix kaempferi
Στα ψυχρότερα όρια της δασικής ζώνης του βορείου ημισφαιρίου ζει το φυλλοβόλο αυτό δένδρο, σε εδάφη όξινα ως ουδέτερα και σε δροσερά και σε ατμόσφαιρα δροσερή και υγρή. Η ιαπωνική Λάριξ (συγκεκριμένη) φέρει βελόνες μακριές και γλαύκου χρώματος, το φθινόπωρο χρυσαφί. Θέλει πολύ βαριά εδάφη.Προσοχή Adelgids, Aphids, Pine shoot moth, Sawflies.Υψος πάνω από 30 μέτρα.
Larix decidua
H Ευρωπαική Λάριξ σχηματίζει δάση στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη. Φέρει βελόνες ανοιχτοπράσινες, το φθινόπωρο χρυσαφί. .Υψος πάνω από 30 μέτρα.
Metasequoia glyptostroboides
Το μονοτυπικό αυτό ζωντανό απολίθωμα από την Κίνα αγαπάει τις ζεστές περιοχές, τις όχθες ποταμών και λιμνών και τα έλη. Είναι φυλλοβόλο, φύλλα σε δύο σειρές, εκφύονται αντικρυστά ανά δύο και δίνουν στο φυτό μια πουπουλένια όψη. 
Microbiota decussata
Μοιάζει με οριζοντιόκλαδο Juniperus με φύλλα και κλαδιά της Τούγιας σε ένα επίπεδο και προέρχεται από την Σιβηρία. Θεωρείται ευπροσάρμοστο είδος. Υψος πάνω από 30 μέτρα εκατοστά.
Pseudotsuga menziesii
Το φύλλωμα του θυμίζει έλατο, τα κουκουνάρια την Ερυθρελάτη, παρότι μικρότερα και με μακρυά εξέχοντα βράκτεια. Δεν έχει δοκιμαστεί στην Ελλάδα. Θεωρείται φυτό που δεν αγαπά τα ξερά ασβεστούχα εδάφη. Στο εξωτερικό διατίθενται πολλές ποικιλίες και νάνες. Ύψος πάνω από 30 μέτρα.
Sciadopitys verticillata
Μονοτυπικό είδος με παχιές ανοιχτοπράσινες ψευτοβελόνες όπως ο σκελετός μιας ομπρέλλας.Όμορφο πυραμιδοειδές φυτό, που όμως θεωρείται ακατάλληλο για ξερά ασβεστούχα εδάφη. Θέλει και υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία. Δεν υπάρχει εμπειρία από δοκιμές του σε ελληνικούς κήπους. Ύψος πάνω από 40 μέτρα!
Sequoia sempervirens
Το ψηλότερο αλλά όχι πιο ογκώδες δέντρο στον κόσμο. Υγρές περιοχές αλλά όχι υπερβολικά ψυχρές. Ικανό να αναβλαστήσει ακόμα και αν κοπεί σύρριζα στο έδαφος! Κατάλληλο pΗ εδάφους 5.1 to 5,5 (ισχυρά όξινο) 5.6 to 6.0 (όξινο) 
Sequoiadendron giganteum
Το μεγαλύτερο δέντρο του κόσμου. Φτάνει τα 100 μέτρα ύψος. Όταν ξεσπάει δασική φωτιά λόγω του φελλώδους φλοιού του που μπορεί να ξεπεράσει σε πάχος το μισό μέτρο σώνεται με λίγα μόνο εγκαύματα! Σε σχέση με την Sequoia ζει σε περιοχές πιο ξερές και ψυχρές. Κατάλληλο pΗ εδάφους 5.6 to 6.0 (όξινο) 6.1 to 6.5 (ελαφρά όξινο) 6.6 to 7.5 (ουδέτερο) .Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις αλλά και μερική σκίαση.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Αθανασόπουλος - Καλλωπιστικά κωνοφόρα για την Ελλάδα
Πάτλης -  Καλλωπιστικά κωνοφόρα
http://davesgarden.com 
http://en.wikipedia.org 
http://www.gardensandplants.com/gr
http://www.4epoches.com/ 
http://www.shootgardening.co.uk/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μελία